Zgodnie z art. 132 § 1 kpc w toku sprawy adwokat, radca prawny, rzecznik patentowy oraz Prokuratoria Generalna Rzeczypospolitej Polskiej doręczają sobie nawzajem bezpośrednio odpisy pism procesowych z załącznikami. W treści pisma procesowego wniesionego do sądu zamieszcza się oświadczenie o doręczeniu odpisu pisma drugiej stronie albo o jego nadaniu przesyłką poleconą. Pismo niezawierające powyższego oświadczenia podlega zwrotowi bez wzywania do usunięcia tego braku. W § 11 wskazuje się, że przepis § 1 nie dotyczy wniesienia pozwu wzajemnego, apelacji, skargi kasacyjnej, zażalenia, sprzeciwu od wyroku zaocznego, sprzeciwu od nakazu zapłaty, zarzutów od nakazu zapłaty, wniosku o zabezpieczenie powództwa, skargi o wznowienie postępowania, skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia i skargi na orzeczenia referendarza sądowego, które należy złożyć w sądzie z odpisami dla strony przeciwnej. A co w przypadku rozszerzenia powództwa? Co do tego w jaki sposób doręczaćCzytaj dalej →

Pisaliśmy już o tym  (patrz: https://www.kancelariakarp.pl/blog/ubezpieczyciel-nie-jest-uprawniony-do-biernego-wyczekiwania-na-zakonczenie-postepowania-karnego-wykroczeniowego/), że zgodnie z art. 817 § 1 kc ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. W § 2 wskazuje się, że gdyby wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe. Jednakże bezsporną część świadczenia ubezpieczyciel powinien spełnić w terminie przewidzianym w § 1. Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych („Ustawa”), zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. W § 2 wskazuje się, że w przypadkuCzytaj dalej →

(1.) Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej – przepisy ogólne Zgodnie z art. 822 § 1 kc przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. W § 4 wskazuje się natomiast, że uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela. Uprawniony do odszkodowania może zatem dochodzić roszczenia od ubezpieczonego, także  bezpośrednio od ubezpieczyciela albo od obu tych podmiotów łącznie. Ubezpieczony i ubezpieczyciel zobowiązani są wobec uprawnionego do odszkodowania wedle zasad odpowiedzialności in solidum. Ta ostatnia złożona konstrukcja będzie przedmiotem oddzielnego opracowania. Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (dalej „Ustawa”) powództwo o roszczenie wynikające z umowy ubezpieczenia można wytoczyćCzytaj dalej →

Po otrzymaniu zawiadomienia o szkodzie, ubezpieczyciel zobowiązany jest do ustalenia przesłanek swojej odpowiedzialności. Tego obowiązku ubezpieczyciel nie może przerzucać na inne podmioty. Ustalanie powyższych okoliczności powinno nastąpić przede wszystkim w postępowaniu likwidacyjnym prowadzonym przez ubezpieczyciela. Celem postępowania likwidacyjnego jest w szczególności ustalenie odpowiedzialności ubezpieczyciela i wysokości należnych świadczeń. Likwidacja szkody przez ubezpieczyciela powinna być prowadzona z zachowaniem należytej staranności właściwej dla profesjonalisty. W ramach postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel obowiązany jest we własnym zakresie przy wykorzystaniu wyspecjalizowanej kadry, a także w razie konieczności przy pomocy podmiotów zewnętrznych (np. rzeczoznawców), zlikwidować szkodę w zakreślonym przepisami terminie. Przepisy nie uprawniają przy tym ubezpieczyciela do biernego oczekiwania przez zakład ubezpieczeń na zakończenie postępowania karnego/wykroczeniowego potwierdzającego winę sprawcy szkody. Z mojego doświadczenia w prowadzeniu spraw przeciwko ubezpieczycielom wynika, że niewłaściwa praktyka wskazana w zadaniu poprzedzającym jest jednakCzytaj dalej →

Czynności wyjaśniające uregulowane w dziale VII kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia (dalej „kpw”) mają na celu ustalenie, czy istnieją podstawy do wystąpienia z wnioskiem o ukaranie oraz zebranie danych niezbędnych do sporządzenia takiego wniosku (art. 54 § 1 kpw). Ich prowadzenie jest obligatoryjne i należy je w miarę możliwości podjąć w miejscu popełnienia czynu bezpośrednio po jego ujawnieniu i zakończyć w ciągu miesiąca. Zgodnie z art. 4 § 1 kpw obwinionemu przysługuje prawo do obrony, w tym do korzystania z pomocy jednego obrońcy o czym należy go pouczyć. Zgodnie z art. 4 § 2 kpw prawo, o którym mowa w § 1 przysługuje również osobie określonej w art. 54 § 6 z chwilą przystąpienia do przesłuchania po powiadomieniu jej o treści zarzutów albo z chwilą wezwania jej do złożenia pisemnych wyjaśnień. Osobę tę należy pouczyć o przysługującym jej prawie. Przepisy art. 21-24Czytaj dalej →

Zgodnie z art. 833 § 1 kpc wynagrodzenie ze stosunku pracy podlega egzekucji w zakresie określonym w przepisach Kodeksu pracy. Zgodnie z § 21 przepisy art. 87 i 871 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio do wszystkich świadczeń powtarzających się, których celem jest zapewnienie utrzymania albo stanowiących jedyne źródło dochodu dłużnika będącego osobą fizyczną. Zgodnie z art. Art. 87 § 1 kp z wynagrodzenia za pracę – po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wpłat dokonywanych do pracowniczego planu kapitałowego, w rozumieniu ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz. U. poz. 2215), jeżeli pracownik nie zrezygnował z ich dokonywania – podlegają potrąceniu tylko następujące należności: 1) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych; 2) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczychCzytaj dalej →

Stale zgłaszają się do mnie osoby, które podnoszą, że o fakcie istniejącego zadłużenia dowidziały się dopiero na etapie postępowania komorniczego, w którym komornik zajął poszczególne składniki majątku doręczając jednocześnie nakaz zapłaty wydany przez sąd. Problem w tym, że osoby te nie wiedziały wcześniej, że nakaz w ogóle istnieje i ktoś wysuwa przeciwko nim roszczenie. Okoliczność ta pozbawiła zatem możliwości merytorycznej obrony przed takim nakazem. Wskazać przy tym należy, że sąd próbował doręczyć nakaz, ale z uwagi na zmianę naszego miejsca zamieszkania (czy też innych okoliczności) nakaz nie został przez nas odebrany. W tej sytuacji sąd uprawniony był jednak uznać, że pomimo braku fizycznego odbioru nakazu, nakaz został prawidłowo doręczony (doręczenie przez awizo). W następstwie tego nakaz zapłaty stał się prawomocny poprzez nadanie mu klauzuli wykonalności i od tego czasu uprawnia do egzekucji. Czy istnieje w tej sytuacji jakaś możliwość obrony?Czytaj dalej →

W myśl uchwały Sądu Najwyższego z dnia 30 listopada 2016 r. (III CZP 77/16) właścicielowi nieruchomości obciążonej wskutek zasiedzenia służebnością przesyłu nie przysługuje roszczenie o wynagrodzenie za korzystanie z tej nieruchomości za okres poprzedzający zasiedzenie. Nie sposób zgodzić się jednak z takim zapatrywaniem, w szczególności jeśli chodzi właśnie o służebność przesyłu. Pogląd taki nie ma bowiem żadnej podstawy w ustawie. Poniżej cytuję w całości glosę krytyczną do w/w uchwały.   Warciński Michał, Wynagrodzenie za wykonywanie służebności bez tytułu prawnego w czasie biegu terminu zasiedzenia służebności. Glosa do uchwały SN z dnia 30 listopada 2016 r., III CZP 77/16, Opublikowano: PS 2019/1/105-111 Autor: Warciński Michał, Notka bibliograficzna: Glosa krytyczna TEZA 1 aktualna Zasiedzenie nie ma na celu wspierania bezprawia; nie jest sposobem na nabywanie prawa cudzym kosztem. Jest natomiast, co prawda budzącą wątpliwości moralne, ale użyteczną instytucją zapewniającąCzytaj dalej →

Zgodnie za art. 787 kpc tytułowi egzekucyjnemu wydanemu przeciwko osobie pozostającej w związku małżeńskim sąd nada klauzulę wykonalności także przeciwko jej małżonkowi z ograniczeniem jego odpowiedzialności do majątku objętego wspólnością majątkową, jeżeli wierzyciel wykaże dokumentem urzędowym lub prywatnym, że stwierdzona tytułem egzekucyjnym wierzytelność powstała z czynności prawnej dokonanej za zgodą małżonka dłużnika. Co się zatem dzieje w przypadku, gdy wierzyciel nie dysponuje dokumentem urzędowym lub prywatnym wykazującym, że stwierdzona tytułem egzekucyjnym wierzytelność powstała z czynności prawnej dokonanej za zgodą małżonka, a jednocześnie jedynym majątkiem, z którego możliwa byłaby ewentualna egzekucja, jest nieruchomość wchodząca w skład wspólności majątkowej małżeńskiej? Zgodnie z art. 9231  §  1  kpc  tytuł wykonawczy wystawiony przeciwko osobie pozostającej w związku małżeńskim stanowi podstawę do zajęcia nieruchomości wchodzącej w skład majątku wspólnego. Dalsze czynności egzekucyjneCzytaj dalej →

Temat ten był już poruszany na naszym blogu. Jest to temat ważny więc przypominamy. Obowiązek spełnienia świadczenia przez ubezpieczyciela aktualizuje się w razie zaistnienia szkody pozostającej w związku przyczynowym z wypadkiem ubezpieczeniowym przewidzianym w umowie, jako zdarzenie losowe. Zakres jego odpowiedzialności wyznacza wysokość szkody z ograniczeniem do wysokości sumy ubezpieczenia. Jest to więc świadczenie odszkodowawcze, tak określone przez ustawę. Natomiast zasiłek celowy z art. 40 u.p.s., chociaż może być przyznany osobie lub rodzinie, które poniosły straty w wyniku klęski żywiołowej lub ekologicznej niezależnie od kryterium dochodowego, to w świetle zasad ogólnych udzielania świadczeń w ramach pomocy społecznej wyrażonych w art. 2 i 3 u.p.s. służy umożliwieniu osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, których nie są w stanie pokonać wykorzystując własne środki i możliwości – tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 lutego 2017 r. (IVCzytaj dalej →